خدایا!گاهی که دلم از این و آن و زمین و زمان می گیره،نگاهم را به سوی تو و آسمون
می گیرم،و آنقدر با تو درد دل می کنم،تا کم کم چشم هایم با ابرهای بهارمسابقه
می گذارند. وپس از اون که قلبم سبک می شه.تو می آیی و تمام فضای دلم را پر
می کنی.آن وقت دیگر آرام می شم.و احساس می کنم هیچ چیز نمی تونه مرا از پای دربیاره،چون تو را درقلبم دارم .....
